Wie?

Gisteren,
keek je,
me even aan,
met die ondeugende ogen,
maar wie, 
ben jij eigenlijk?



www.s3-eu-west-1.amazonaws.com

 

Verdriet

Dit gedicht heb ik samen met Caitlin en Daisy geschreven voor een opdracht voor muziek op school. Het moest een protest tegen oorlog zijn n.a.v. the Hunger Games.
Dit gedicht is iets aangepast.


www.volkskrant.nl

Een knal, een gil,
ineens is het akelig stil.
Zoveel geweld,
gapende gaten in een kaal veld.

Veel doden en gewonden,
gesmoord geschreeuw uit vele monden.
Vallende stukken plafond in de hal,                      
na weer een nieuwe knal.

Rottende lichamen op straat,
ogen van de vijand vol haat.
Zoveel mensen met pijn en verdriet,
waarom zien ze dat nou niet?

Vlammetje

www.youtube.com

Dansend,
als een elfje op het water,
focussen,
niet denken aan later.

Zacht licht,                                                                  
verspreid een gloed,


gedachten verzetten,
niet aan denken hoe het verder moet.

Warmte,
niet erg veel,
leeg hoofd,
angst grijpt me niet naar de keel.

Om mijn gedachten,
een soort dijk,
innerlijke rust,
als ik naar het vlammetje kijk.

Luisteren

www.pinkmonkeymedia.nl

Geconcentreerd luisteren,

naar de wind door de bomen,
 
het is net of ze fluisteren,

over hun mooie dromen.
                                                                              
                        
Een auto voorbij rijdt,

zo vroeg en alleen,

heeft hij de tijd,

waar gaat hij heen?
 
Een vogel die kraait,

over wat hij ziet,

de wind die door de bomen waait,

of bedoelt hij dat niet?

Pluisje

Licht,
zweeft het door de lucht,
kort,                                                     
als een zucht.

Dwarrelend,
soms hard, soms zacht,
geen haast,
niets dat op hem wacht.

Door de zon,
wordt het beschenen,
het kleine pluisje,
is ineens verdwenen.

 www.static.natgeofoto.nl

Verlangen

Verlangen naar een mooi moment, 
vol vuur, is dat iets dat went?

Iets dat je bijblijft, niet vergeet,
zoiets als een eerste date.

Een warm gevoel als je terugkijkt,
kloppend hart, als het nog niet zo lang geleden lijkt.

Ik voel de emoties als dat het gisteren was,
kijkend naar de sterren in het natte gras.

Maar toch, de vreugde, het verdriet,
want dat je ouder word, vergeet niemand niet.

Klein

www.thumbs.dreamstime.com

Kleine handjes, 
nog geen tandjes. 
Kleine beentjes, 
ienieminie teentjes. 
Kleine voetjes, 
nog geen sproetjes. 
Kleine ogen, neus en mond, 
nieuwsgierig kijkend, als ik voor je bedje stond. 

Ook al ben je nog zo klein,
ik ben trots jouw grote zus te mogen zijn. 

5 vriendinnen

We hoopten voor jou op iets moois, de liefde,

toen jij heel social media doorkliefde.

We zagen geluk in jullie 2,
maar Cupido werkte niet echt mee.

We moesten je opvangen en ondersteunen,
je had ons om op te leunen.

Huilen, praten, bij elkaar zijn.
we deelden jouw pijn.

5 vriendinnen die er ook zijn bij pijn,
ik ben trots, dat ik daar onderdeel van mag zijn.

http://nl.123rf.com

Amsterdam

De grote stad, met vele mensen
verschillende volken met verschillende wensen.

In deze grote stad is veel te zien
een keertje naar het Anne Frank Huis, het Rijksmuseum misschien?

Alle clubs gaan open, de mensen gaan naar binnen
en dan kan het bekende feesten beginnen.

In de stad de drukte en in het dorp weer de stilte, valt over je heen
bekende mensen, je voelt je weer één.

Dus op vakantie in de stad is fijn,
maar het is nog fijner om weer terug thuis te zijn.



www.amsterdamcitytours.com

Pesten

Dit bericht schreef ik naar aanleiding van een berichtje in de krant. Iemand had zelfmoord gepleegd door voor de trein te springen.

Steeds weer,
elke keer.
Wachten ze me op, doen me pijn,
ik voel me zo machteloos en klein.
Ze schoppen me en slaan,
'Ga verder!' roepen ze 'doorgaan!'
Angst, overal waar ik naar toe ga,
bang, dat ik ineens oog in oog met ze sta.
Ze dwingen me en dreigen,
ik moet geld stelen en zorgen dat zij het krijgen.
Ik vertel het de meester, de juf,
maar die zeggen dat ik bluf.
Ik wil rust, niet meer leven, er niet meer zijn,
weg van alle angst, weg van alle pijn.

2 weken later in de krant,
naast een bericht van brand:

Je hebt de rust gevonden die je wou,
we houden super veel van jou.
Afscheid nemen doen we niet helemaal,
want we blijven aan je denken en proberen anderen te helpen met jouw verhaal.

www.nu.nl

Op 7 December 2013 won ik met dit gedicht de 6e prijs bij de Anton van Wilderode Poëziewedstrijd.