Bij oud en nieuw

Bij oud en nieuw,
voel ik extra verdriet,
want jij,
bent er niet.

Bij oud en nieuw,
sta ik weer even stil,
omdat ik jou,
zo graag bij me hebben wil.

www.sikkom.nl
Alvast een prettig en gezond 2016 gewenst!

Onbeweeglijk

www.pinterest.com

Ik,
kijk naar buiten,
door het raam,
en zie jou,
daar onbeweeglijk staan.
Ik,
blijf nu ook zo staan,
onbeweeglijk,
net zo lang,
tot jouw ogen dichtgaan.

3 keer de aarde rond

Zo ver,
bij jou vandaan,
3 keer,
de aarde rond.

Is dat genoeg,
om jou,
weer te zien,
te praten,
en misschien,
nog wel meer.

Zo ver,
bij jou vandaan,
3 keer,
de aarde rond.

Sneeuw

www.static.zoom.nl

Zachtjes ,
dwarrelt het,
naar beneden,
lijkt mijn
voetstappen,
weg te vegen.

Het knispert,
kraakt,
het is niet
de stilte,
die me zo
angstig maakt.

Niemand
te zien,
geen mens,
geen dier,
was jij nou nog maar even hier.

Dyslexie

www.dyslexiecentrum-eindhoven.nl

Letters dansen
voor mijn ogen,
verbanden lijken
weggevlogen,
alles loopt
door elkaar,
staat hier wara
of waar?
Van al dat lezen 
wordt ik moe,
lezen is voor mij
een heel gedoe.

Niet meer alleen

www.24baby.nl

Keeltje open,
oogjes dicht,
maar dan voel ik,
dat ik word opgelicht,
de warmte van armen,
om mij heen,
warm, veilig,
zo vertrouwd,
iemand die,
van mij houd.
we lopen samen,
heen en weer,
ik ben stil,
ben niet alleen meer.

Blaadje

www.footo.nl

Met de wind zal ik gaan,
heel vlug,
mijn stam laat ik staan,
kom ik ooit nog terug?

Halloween

www.colourbox.de

Zwak maanlicht,
verlicht de daken,
ik voel af en toe,
kleine vleugeltjes die mijn haar raken.
De vleermuizen,
zijn weer actief,
en af en toe zelfs,
een witte wief.

Halloween,
staat weer voor de deur,
maar eerlijk is eerlijk,
op mijn gezicht,
zit dan weinig kleur.

Witte wieven zijn mythische wezens. Het is de naam voor vrouwenfiguren die in sagen voorkomen en soms goedaardig, soms kwaadaardig zijn. Mistflarden of mistbanken worden in Noord- en Oost-Nederland ook wel witte wieven genoemd. ...

http://nl.wikipedia.org/wiki/Witte_wieven

Je kwijt

Starend
naar een plek
hang ik
voorzichtig
jouw ketting
om mijn nek.

Ik denk
aan jou,
voel
je aanwezigheid,
ik besef
het nog niet,
maar ik ben,
je kwijt.



www.static.skynetblogs.be

Niet langer

www.uncover-skincare.nl

Een flinterdun,
straaltje licht,
valt binnen,
en beschijnt jouw gezicht.

Een kleine wolk,
voor de zon,
waardoor ik,
je sproeten niet langer tellen kon.
 



Wacht op de dag

Elke dag,
weer dat gelach,
weer dat gepraat,
ik weet, dat het over mij gaat.

Weer dat gewijs,
wat was ik liever onopvallend, grijs,
maar ik wacht op de dag,
dat ik hen uitlachen mag. 



www.wij-leren.nl

Drukte

De hele dag door, 
nooit een momentje rust, 
er is zoveel dat ik hoor, 
en zoveel dat ik zie. 

mijn hoofd loopt soms over, 
van alle drukte, 
zo erg dat ik stilte tover, 
door even mijn ogen te sluiten.

www.netnietwatikdacht.wordpress.com

 

Houd me vast

www.iloapp.lhabex.be

Een explosie van kleuren,
zoveel geuren,
prikkelen,
mijn neus en mond,
houd me vast,
ik sta niet meer op de grond.

Ik stijg,
langzaam,
een siddering,
trekt door mijn lichaam,
want jij,
houdt me vast aan mijn been,
maar verliest je grip,
mijn zeepbel spat uiteen.





In mijn hart

www.v2.glacialblog.com

Ik zie je niet,
voel je wel,
kan je niet aanraken,
maar weet dat je er bent.

Uit het oog, maar niet uit het hart.

De horizon tegemoet

www.bracom.nl

's avonds, met weinig licht,
schrijft de dichter zijn gedicht,
over varen naar de horizon,
'Och,' verzucht hij 'ik wou dat ik dat kon!'
Hij staart even voor zich uit en gaat staan,
'Dan', zegt hij 'wordt het tijd om te gaan.'

'Wanneer ik terugkom zie ik nog wel.'
Hij stapt in zijn zeilboot en vertrekt snel.
Ritmisch tikt hij met zijn voet,
en vaart de horizon tegemoet.

Aylan

Naar aanleiding van het aangespoelde Syrische jongetje Aylan in Turkije.

Zoals jij daar lag,

www.ecadforum.com
 

lag ik soms de halve dag,
als ik sliep,
maar jij slaapt nu wel heel diep,
wakker worden doe jij niet meer,
mijn hart doet daarom zeer,
maar ik hoop oprecht,
dat jij daarboven in de watten wordt gelegd.

Cowboy

www.i55.tinypic.com

Opstuivend zand,
denderende paardenhoeven,
ik brul: 'Aan de kant!'
terwijl we wandelaars voorbij zoeven.

één met mijn paard,
één met de natuur,
wat hebben we een vaart,
terwijl ik tussen de bomen tuur.

Zie ik daar loslopend wild?
hoor ik daar een meisje dat gilt?
snel bied ik haar mijn helpende hand,
want niemand, is tegen een cowboy als ik bestand.

Vliegveld

www.deredactie.be

Haast, aan de kant, 
van de paspoortcontrole terug naar de bagageband. 
Welke hal, welke gate, welke tijd? 
kan er ook nog wel bij, de weg kwijt.  

En nu, wachten tot het zover is, 
terwijl ik ondertussen vis;
Hoe laat vertrekken we en komen we aan?
dan is het gelukkig tijd om aan boord te gaan. 



 

 

Op vakantie

Het ruisen van de zee, 
het zuchtje wind, 
korrelig zand, 
het lachje van een kind. 

Zachtjes wuiven, 
de bladeren van de palmboom, 
langzaam vallen mijn ogen dicht, 
het warme weer maakt me loom. 

www.optionalt.nl

Loos alarm

Borrelend bloed, 
rode gloed, 
boos gezicht, 
na dat ene bericht. 

Ik draai al warm, 
maar het is loos alarm, 
even ben ik stil, 
één typefout maakte het verschil. 

www.ellieschmitz.blogspot.com

Regenboog

Wolken pakken samen, 
een asgrauwe lucht, 
nog geen regen, 
wel wind, als een zucht. 

Spetters vallen, 
zakken in de aarde, 
steeds meer, 
voor de planten veel waarde. 

Maar daar, 
komt langzaam weer de zon tevoorschijn, 
op zoek, 
er moet ergens een regenboog zijn. 

www.quest.nl

Luchtkasteel

www.maam.ru

Voor mijn 'collega' Bert Deben   ;)


Daarboven,
je zult het niet geloven,
maar daar heel hoog,
woon ik bijna bij de regenboog.

In een groot luchtkasteel,
waar ik me nooit verveel,
omdat ik kan kijken naar wat er beneden gaande is,
naar bijvoorbeeld de viskar met de lekkerste vis.
  
Ik zie van alles, het went niet,
want ik zie alles, maar er is niemand die mij ziet.
Ik maak er mooie gedichten van,
want beroemd worden dat is mijn plan!

Masker

www.ccgt.nl

Vrolijk lachend,
loop ik door de straten,
blij gezicht,
maar mijn hart vol gaten.

Lachen naar iedereen,
vrolijk groeten,
dingen zeggen die ik eigenlijk niet meen,
toch doorgaan,

Niemand emoties laten zien,
schijn bedriegt,
vrolijkheid voor tien,
mijn grote masker op.

Vrij

www.dedichteres.nl



Het zout,
het ruisen van de zee,
het bewegende gras,
het korrelige zand.

Koud,
het water neemt me mee,
trekt aan mijn jas,
naar volle zee, weg van land.

De diepte,
de duisternis hier,
geluiden gedempt,
alle lucht loopt weg.

Mijn oren die piepen,
de poort van daarboven al op een kier,
gevoelens geremd,
'vrij' is het laatste dat ik zeg.


 

Stilte

De stilte drukt als een zware deken op me,
het benauwd je.

Vol van emoties en pijn,
elke dag in afwachting zijn.

De druk op mijn schouders, een last,
ik heb er geen grip op, heb het niet vast.

Ik blijf proberen de macht te hebben,
maar voel mijn krachten langzaam wegebben.

Zwart, ik voel niets meer,
ik weet dat dit niet goed is, maar leg me erbij neer.

Tranen

www.plzcdn.com

Tranen sijpelen,
als warme regen,
over mijn wangen,
maakt me verlegen.

Tranen vloeien,
als een rivier,                                                                 
neemt je mee,
weg van hier.

Tranen verdoven,
als dikke mist,
in een roes,
ik heb me zo in jou vergist.

Kinderarbeid

www.kerkinactie.nl

Altijd tussen de lijnen, 
nooit eens rechtdoor, 
Het langzaam wegkwijnen, 
omdat ik niks mag. 

Nooit doen wat je wilt, 
altijd luisteren, 
Werken met lapjes vilt, 
handen die pijn doen. 

Elke dag weer,  
het hele jaar door. 
Ik hoop dat ik op een keer, 
ervandoor kan. 

Vogel

www.plazilla.com

Een vogel,
vrij op zijn vlucht,
bladeren ritselen,
iemand die kucht.

De vogel,
vliegt maar door,
onwetend,                                                                      
nergens bang voor.

Een knal,
veel pijn,
geklapper van vleugels,
zou er ook een dierenhemel zijn?

Wie?

Gisteren,
keek je,
me even aan,
met die ondeugende ogen,
maar wie, 
ben jij eigenlijk?



www.s3-eu-west-1.amazonaws.com

 

Verdriet

Dit gedicht heb ik samen met Caitlin en Daisy geschreven voor een opdracht voor muziek op school. Het moest een protest tegen oorlog zijn n.a.v. the Hunger Games.
Dit gedicht is iets aangepast.


www.volkskrant.nl

Een knal, een gil,
ineens is het akelig stil.
Zoveel geweld,
gapende gaten in een kaal veld.

Veel doden en gewonden,
gesmoord geschreeuw uit vele monden.
Vallende stukken plafond in de hal,                      
na weer een nieuwe knal.

Rottende lichamen op straat,
ogen van de vijand vol haat.
Zoveel mensen met pijn en verdriet,
waarom zien ze dat nou niet?

Vlammetje

www.youtube.com

Dansend,
als een elfje op het water,
focussen,
niet denken aan later.

Zacht licht,                                                                  
verspreid een gloed,


gedachten verzetten,
niet aan denken hoe het verder moet.

Warmte,
niet erg veel,
leeg hoofd,
angst grijpt me niet naar de keel.

Om mijn gedachten,
een soort dijk,
innerlijke rust,
als ik naar het vlammetje kijk.

Luisteren

www.pinkmonkeymedia.nl

Geconcentreerd luisteren,

naar de wind door de bomen,
 
het is net of ze fluisteren,

over hun mooie dromen.
                                                                              
                        
Een auto voorbij rijdt,

zo vroeg en alleen,

heeft hij de tijd,

waar gaat hij heen?
 
Een vogel die kraait,

over wat hij ziet,

de wind die door de bomen waait,

of bedoelt hij dat niet?

Pluisje

Licht,
zweeft het door de lucht,
kort,                                                     
als een zucht.

Dwarrelend,
soms hard, soms zacht,
geen haast,
niets dat op hem wacht.

Door de zon,
wordt het beschenen,
het kleine pluisje,
is ineens verdwenen.

 www.static.natgeofoto.nl

Verlangen

Verlangen naar een mooi moment, 
vol vuur, is dat iets dat went?

Iets dat je bijblijft, niet vergeet,
zoiets als een eerste date.

Een warm gevoel als je terugkijkt,
kloppend hart, als het nog niet zo lang geleden lijkt.

Ik voel de emoties als dat het gisteren was,
kijkend naar de sterren in het natte gras.

Maar toch, de vreugde, het verdriet,
want dat je ouder word, vergeet niemand niet.

Klein

www.thumbs.dreamstime.com

Kleine handjes, 
nog geen tandjes. 
Kleine beentjes, 
ienieminie teentjes. 
Kleine voetjes, 
nog geen sproetjes. 
Kleine ogen, neus en mond, 
nieuwsgierig kijkend, als ik voor je bedje stond. 

Ook al ben je nog zo klein,
ik ben trots jouw grote zus te mogen zijn. 

5 vriendinnen

We hoopten voor jou op iets moois, de liefde,

toen jij heel social media doorkliefde.

We zagen geluk in jullie 2,
maar Cupido werkte niet echt mee.

We moesten je opvangen en ondersteunen,
je had ons om op te leunen.

Huilen, praten, bij elkaar zijn.
we deelden jouw pijn.

5 vriendinnen die er ook zijn bij pijn,
ik ben trots, dat ik daar onderdeel van mag zijn.

http://nl.123rf.com

Amsterdam

De grote stad, met vele mensen
verschillende volken met verschillende wensen.

In deze grote stad is veel te zien
een keertje naar het Anne Frank Huis, het Rijksmuseum misschien?

Alle clubs gaan open, de mensen gaan naar binnen
en dan kan het bekende feesten beginnen.

In de stad de drukte en in het dorp weer de stilte, valt over je heen
bekende mensen, je voelt je weer één.

Dus op vakantie in de stad is fijn,
maar het is nog fijner om weer terug thuis te zijn.



www.amsterdamcitytours.com

Pesten

Dit bericht schreef ik naar aanleiding van een berichtje in de krant. Iemand had zelfmoord gepleegd door voor de trein te springen.

Steeds weer,
elke keer.
Wachten ze me op, doen me pijn,
ik voel me zo machteloos en klein.
Ze schoppen me en slaan,
'Ga verder!' roepen ze 'doorgaan!'
Angst, overal waar ik naar toe ga,
bang, dat ik ineens oog in oog met ze sta.
Ze dwingen me en dreigen,
ik moet geld stelen en zorgen dat zij het krijgen.
Ik vertel het de meester, de juf,
maar die zeggen dat ik bluf.
Ik wil rust, niet meer leven, er niet meer zijn,
weg van alle angst, weg van alle pijn.

2 weken later in de krant,
naast een bericht van brand:

Je hebt de rust gevonden die je wou,
we houden super veel van jou.
Afscheid nemen doen we niet helemaal,
want we blijven aan je denken en proberen anderen te helpen met jouw verhaal.

www.nu.nl

Op 7 December 2013 won ik met dit gedicht de 6e prijs bij de Anton van Wilderode Poëziewedstrijd.

Ochtend

www.natuurmonumenten.nl

Zacht ruisend,

 

nat van de ochtenddauw,

zo groen,

en de lucht zo blauw.

 

Het opkomen van de zon,

de eerste stralen,

elke dag die zo begon,

lacht de toekomst toe.

 

Het bovenkomen,

 

het eten zoeken,

na al die mooie dromen,

 

is een begin.

 

 

Het ontplooien,

 

het opengaan,

 

alle kleuren,
 

tegelijk met het verdwijnen van de maan. 

 

Tweede klas

Op de fiets iedere dag,

soms boos of chagrijnig, soms met een lach.

Praten over alles in het leven,

elkaar tips en goede raad geven.

 

Elke keer een ander verhaal,

soms zelfs in een andere taal.

Elke uur een andere les,

soms heb ik 7, soms heb ik 6.

 

Pauze, kletsen met vriendinnen,

daarna de lessen die opnieuw beginnen.

Leraren die uit elkaar spatten van boosheid,

snel naar de andere les, het is tijd.

 

Half 1, de bel,

naar de aula, snel!

Boterhammen met thee,

nog heel even naar de wc.

 

1 uur, lessen beginnen,

in het goede lokaal naar binnen.

Nog 2 of 3 uur,

op de fiets naar huis met dit weer, zo guur.

 

Lokalen warm of koud,

tja, het is maar waar je van houdt.

Duits, Natuurkunde, Informatiekunde, Grieks en Latijn,

stiekem was de brugklas toch wel fijn.


www.mamsatwork.nl