Met een glimlach op mijn lippen,
bladerend in een oud fotoboek,
is daar dan toch,
de foto die ik zoek.
Herinneringen komen boven,
als ik ernaar staar,
maar jammer genoeg,
groeiden we uit elkaar.
Dromerig vraag ik me af,
of je mij nog kent,
maar vooral,
hoe je na al die jaren geworden bent.
Vandaag ik de stad,
werd ik toch bekeken,
ik ging het toen al snel,
op mijn nieuwe jumpsuit steken.
Ik voel me ongemakkelijk,
want er kijken er ineens zoveel.
Er zit toch geen gat in?
Het vliegt me ineens naar de keel.
Ik kijk ze aan,
van 'had je wat?',
maar dan zegt een man,
'Jongedame, er zit een sticker op je euh... gat!'
